بی حیایی ، ریشه ی تمام گناهان است!
وقاحت پایه ی جمیع معاصی و ریشه ی تمام گناهان است ؛ وقاحت یعنی بی شرمی ، بی حیایی ، پُررویی ، دریدگی ، لااُبالی گری ، بی بند و باری و بی مبالاتی.
امام صادق علیه السلام می فرمایند : « وَ الْحَیَاءُ وَ ضِدَّهُ الْخَلْعَ » : ضدِّ حیا ، خَلع است.
مرحوم صدرالمتألهین رضوان الله علیه در معنای « خَلع » می فرماید : کأنّه حیاء لباس و پوششی برای روح است که انسانهای بی حیاء آن را از تن خود درآورده اند ؛ آن را دَریده اند ، پاره کرده اند و دور انداخته اند.
و وجود مقدس امام علی سلام الله علیه می فرمایند : «اَلْقِحَّةُ عُنْوَانُ كُلِّ اَلشَّرِّ» ؛ سرخطِّ شرّ و زشتی ؛ پُررویی ، بی شرمی و بی حیایی است.
منبع :
کتاب ادب الهی ، کتاب چهارم ، آیه الله حاج آقا مجتبی تهرانی ، ص31-35
786