زیر ستم رفتن ، حرام است!
وجود مبارك یوسف (سلام الله علیه) به آن زندانی كه هم بندش بود فرمود وقتی آزاد شدی برو سؤال بكن كه گناه من چیست؟ چرا من در زندانم؟ این توسل نیست ، دفاع است ، این لازم است ، زیرا زیر ستم رفتن حرام است! آبروی هر كسی امانت خدا است؛
این بیان نورانی را مرحوم كلینی از معصوم (سلام الله علیه) نقل كرده است كه خدای سبحان مؤمن را آزاد گذاشته كارهای او را در اختیار او قرار داده ؛ ولی آبروی مؤمن امانت خداست: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَوَّضَ إِلَى الْمُؤْمِنِ أُمُورَهُ كُلَّهَا وَ لَمْ یفَوِّضْ إِلَیهِ أَنْ یذِلَّ نَفْسَه» ؛ فرمود هیچ كسی حق ندارد كاری بكند كه آبرویش در خطر باشد.
ما موظفیم آبرو را حفظ بكنیم نه بریزیم! مثل اینكه كسی حق ندارد انتحار بكند، حالا انتحار استشهادی كه «فی سبیل الله» است مطلب دیگر است. آدم حرفی بزند، كاری بكند، تقاضایی بكند و جایی برود كه آبرویش برود، خب این حرام است! مگر كسی حق دارد بگوید من می خواهم آبروی خودم را بریزم؟! بله آدم آبروی خودش را در راه دین می ریزد، این حرف دیگر است ؛ مثل اینكه خون خودش را در راه دین می ریزد .
زیر ستم رفتن ، حرام است ؛ وجود مبارك یوسف فرمود برو بپرس گناه من چیست: « اذْكُرْنِي عِنْدَ رَبِّكَ » سوره یوسف / آیه 42 ، او باید می رفت دفاع می كرد که نرفت « فَأَنْسَاهُ الشَّيْطَانُ ذِكْرَ رَبِّهِ »
منبع :
درس خارج تفسیر سوره مبارکه حضرت یوسف علیه السلام، آیه الله جوادی آملی ، جلسه 46 ، 1383 ، پیام رسان ایتا @a_javadiamoli_esra
786