زیبای حکیمانه

خاموشی آتش جهنم!

در روایت است که : « إنَّ النَّارَ تَقُولُ لِلمُؤمِنِ یَومَ القِیامَةِ جُز یا مُؤمِنُ فَقَد أطفَا نُورُکَ لَهَبِى » ؛
و این که براى مؤمن ، لهیب منطفى شود ، براى آن است که مؤمن را از نورانیت عقل نصیب است و به مقدار نصیب و بهره اش از نورانیت عقل ، غلبه بر لهیب آتش کند که در دنیا صورتش لهیب نار شهوت و غضب است .

و چون مؤمن صاحب عقل کلى نیست و آلودگى به دنیا و دار طبیعت دارد ، منتهى آن که ، نور عقل غلبه کند بر لهیب آن به مقدار سلوک و ریاضت او ، این طور تعبیر شده .

و اما براى صاحبان عقل کلّ و حضرات اولیاىِ کُمَّل ـ علیهم صلوات الله ـ وارد است ؛ « جُزنا وَ هِىَ خامِدَةٌ » ؛ زیرا که دار طبیعت را در نفوس کامله ، به هیچ وجه ، تصرفى نیست و از لهیب جهنم طبیعت ، به کلى مأمونند ، زیرا که آنها طبیعت را نیز الهى نمودند و شیطانِ آنها به دست آنها ایمان آورده است ،

پس جلوۀ نور عقل کلّ آنها سراسرِ طبیعت را مقهور حکم خود فرموده و لیلۀ عالم طبیعت ، از اوّل آن تا مطلع فجر یوم القیمه ، براى آنها لیلۀ قدر است و در جمیع این لیله ، در سلامت از تصرف دست ابلیس و دام آن ـ که طبیعت و شؤون آن است ـ مى باشند ،

«سَلَامٌ هِيَ حَتَّىٰ مَطْلَعِ الْفَجْرِ» . از این جهت ، درباره آنها « جُزنا وَ هِىَ خامِدَةٌ » است ، و درباره مؤمن « فَقَد أطفَا نُورُکَ لَهَبِى » وارد است .

منبع :

کتاب تفسیر و شواهد قرآنی در آثار امام خمینی رحمه الله ، تفسیر سوره قدر ، صص970-971