زیبای حکیمانه

انتقاد را خیلی تند نکنید!

بعضی از دوستان انتقادهایی کردند که خب خوب است ، بسیاری از انتقادها هم به‌جا است ، منتها لحن انتقاد را خیلی تند نکنید، یعنی دو چیز را توجّه داشته باشید: یکی اینکه در انتقادها سعی کنید که نقطه‌ضعف به طرف مقابلتان ندهید ؛ یعنی جوری حرف نزنید که بتوانند شما را در مرجع قضائی محکوم کنند ؛ این را توجّه داشته [باشید] ؛ من شاید یک بار ، یا دو بار دیگر در جمع جوانها این را تذکّر داده‌ام ؛ توجّه داشته باشید جوری حرف نزنید که مورد استفاده‌ی طرف مقابل قرار بگیرد برای محکوم‌ کردن قضائی شما ؛ این یک.

دوّم اینکه از افراط و تفریط در بیان بپرهیزید . شما ملاحظه کنید در قرآن وقتی درباره‌ی مثلاً فرض کنید کفّار و مخالفین پیغمبر یک مطلبی را بیان میکند ، بعد میگوید: « وَلکِنَّ اَکثَرَهُم یَجهَلون » سوره انعام / آیه 111 ؛ نمیگوید « و لکنّهم یجهلون » ، میگوید : اَکثَرَهُم یَجهَلون ، یعنی یک عدّه‌ای هم در بینشان هستند که محکوم به این حکم نیستند. این جور نباشد که شما به طور قاطع یک مجموعه را نفی کنید یا اِشکالی بر آنها وارد کنید ؛ در حالی که ممکن است بعضی از اینها مشمول این اِشکال شماها نباشند . اینها تذکّراتی است که [مهم است] . شماها هم بچّه‌های من هستید ، یعنی واقعاً مثل فرزندان من هستید ؛ دلم میخواهد که کارتان و همین جهتی که دارید حرکت میکنید ، یک جهت درستی باشد.

منبع :

بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار جمعی از دانشجویان ، ۱۳۹۸/۰۳/۰۱