زیبای حکیمانه

طلب مغفرت حضرت فاطمۀ زهرا سلام‌ الله علیها برای زوّار حسینی!

امام صادق علیه‌السلام فرمودند:

« فاطمه سلام‌ الله علیها دختر محمّد صلى‌ الله عليه و آله و سلم نزد زائران قبر فرزندش حسين عليه‌السلام ، حضور مى‌يابد و براى گناهانشان آمرزش مى‌طلبد ».

«إنَّ فاطِمَةَ بِنتَ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله تَحضُرُ لِزُوّارِ قَبرِ ابنِهَا الحُسَينِ عليه السلام ، فَتَستَغفِرُ لَهُم ذُنوبَهُم».

منبع:

کتاب كامل الزيارات ، حدیث٣٤٣ ، ص٢٣١ کانال رسمی شبکه امامت در ایتا @shabake_emamat

جا مانده‌های اربعین بخوانند!

امام صادق علیه‌السلام فرمودند:

« اگر به خاطر دوریِ مسافت و مَشِقت‌های راه و مشکلات زندگی نتوانستی به زیارت ما بیایی،بر بام منزلت برو و دو رکعت نماز بخوان و سلام بده بر قبور ما،در این هنگام سلام تو به ما خواهد رسید.»

منبع :
الکافی ج۹ ص۳۴۴/کانال رسمی موسسه آوای توحید در ایتا
https://eitaa.com/joinchat/3576430603Cf4a92fc96a

زائر الحسین !

پیش از آنکه برای نخستین بار به پیاده روی اربعین مشرف شوم ، پس از آنکه آخرین نماز صبح را در ایران خواندم ، پیشانی را بر مهر نهاده و سجده شکر به جا آوردم و در همان حال به خواب رفتم.

در عالم رؤیا دیدم که قیامت بر پاشده و زمان حسابرسی اعمال است . نوار نقاله ای را دیدم که پرونده های اعمال را منتقل می کرد.

در آن هنگام مشاهده کردم که فردی پرونده ای را از نوار نقاله برداشت . روی آن پرونده نوشته شده بود «فقیه» . معلوم شد که این پرونده ، برای فردی فقیه است . اما فردی دیگر خطاب به کسی که پرونده را برداشته بود دستور داد که پرونده را به جای خود بازگرداند تا روال آن پرونده به طور عادی طی شود.

نوار نقاله حرکت کرد و این بار همان فرد پرونده دیگری را برداشت که روی آن عنوان «فیلسوف» حک شده بود . اما باز هم همان فرد دستور داد که پرونده را به جای خود بازگرداند تا به روال عادی محاسبه شود.

پروندۀ بعدی پرونده فردی «عارف» بود که به سرنوشت دو پرونده قبل دچار گردید.

نوار نقاله گشت و پرونده ای جدید نمایان شد اما این بار عنوان پرونده با دیگر عناوین تفاوت داشت. روی پرونده ، عنوان «زائر الحسین» نقش بسته بود . آن فرد با مشاهده پرونده ، آن را برداشت

و گفت : این پرونده باید به گونه ای دیگر حساب شود و روال طبیعی ندارد!

منبع:

بیانات آیه الله حسن رمضانی خراسانی ، شب پنجم محرم الحرام ۱۴۴۵ ، پیام رسان ایتا https://eitaa.com/sokhanerfan

دلی که برای اهل‌بیت(علیهم السلام) بسوزد و اشکی که برای آنها بچکد!

مِسمَع بن عبدالملک می‌گوید: امام صادق علیه السلام به من فرمود: مِسمَع! تو که عراقی‌ هستی‌؛ آیا به زیارت قبر حسین علیه السلام می‌‏روی‌؟
گفتم: نه. موانعی؛ مانند: ترس از کشته‌شدن هست که نمی‌توانم به زیارت آن حضرت بروم.
فرمود: آیا از آنچه بر حسین علیه السلام گذشت یاد می‌‏کنی‌؟
گفتم: آری.‌
فرمود: بی‌‏تابی‌ هم می‌‏کنی‌؟
گفتم: آری‌، به خدا، اشک هم می‌‏ریزم و آثار اندوه در چهره‌ام نمایان می‌شود.
فرمود: رحمت خدا بر اشکت! تو از کسانی‌ هستی‌ که از شیون‌کنندگان بر مصائب‏ ما به شمار می‌‏آیند.
بدان که هنگام مرگت، پدرانم بر بالینت، حاضر می‌شوند و آنان به فرشتۀ مرگ، سفارش می‌‏کنند که با تو مدارا کنند و مژده‌‏هایی‌ هم به تو می‌‏دهند.
در آن دم، فرشتۀ مرگ، بر تو مهربان‏تر و دلسوزتر از مادرِ مهربان بر فرزندش خواهد بود.
آن گاه امام(ع) گریست؛ من هم با او گریستم.
فرمود: مِسمَع! هر کس برای دلسوزی بر ما و مصیبت‏هایی‌ که به ما رسیده، گریه ‌‏کند، یک قطره از آن اشک، اگر در جهنّم بیفتد، داغی‌ و گرمای‌‌ آن را کامل نابود می‌کند [مانند آتشی که برای ابراهیم علیه السلام سرد شد].
فرمود: کسی‌ که قلبش برای‌ ما به درد آید، روز مرگش، ما را می‌‏بیند و شاد می‌‏شود و این شادی همواره در دلش خواهد بود تا در کنار حوض کوثر، نزد ما آید.

قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(ع): يَا مِسْمَعُ! أَنْتَ مِنْ أَهْلِ الْعِرَاقِ أَ مَا تَأْتِي قَبْرَ الْحُسَيْنِ(ع)؟ قُلْتُ: لَا ... (کامل‌ الزیارات، ص101)

منبع :

دکتر امید پیشگر

https://t.me/pishgar_ir

مُحرّم در کلام امام رضا(علیه السلام)

مرحوم شیخ صدوق با سند صحیح، گفتگویی را از رَیّان‌بن‌شبیب با امام رضا(علیه السلام) روایت می‌کند که بخش‌هایی از آن را اینجا می‌آورم. رَیّان می‌گوید:

روز اول محرّم، محضر امام رضا(علیه السلام) رسیدم. فرمود:
پسر شَبيب! محرّم، ماهى است كه مردم دوران جاهلى، ستم و جنگ را در آن تحريم می‌كردند؛ اما اين امت، حرمت آن را نشناختند و حرمت پيامبرش را نگه نداشتند؛ فرزندان او را كشتند؛ زنانش را به اسارت گرفتند و بار و بُنه‏اش را غارت كردند. خداوند، هرگز آنان را نيامرزد!

پسر شَبيب! اگر براى چيزى گريه می‌كنى، براى حسين‌بن‌على‌بن‌ابى‌طالب(علیه السلام) گريه كن که او را سر بُریدند؛ إن كُنتَ باكِياً لِشَي‏ءٍ فَابكِ لِلحُسَينِ بنِ عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ عليه السلام‏

پسر شَبيب! اگر براى حسين(علیه السلام)، چنان گريه كنى كه اشکهايت بر گونه‌ جارى شوند، خداوند، همۀ گناهانت، كوچک و بزرگ، كم و زياد را می‌آمرزد.

پسر شَبيب! اگر خوش داری كه خداى عزوجل را ملاقات كنى در حالی که از گناهان پاک باشی، حسين(علیه السلام) را زيارت كن.

پسر شَبيب! اگر خوش دارى كه در غرفه‌‏هاى ساخته‌‏شده در بهشت، با پيامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) هم‌خانه باشی، قاتلان حسين(علیه السلام) را لعن كن.

پسر شَبيب! اگر خوش‏ داری كه ثوابى همانند شهيدان کربلا داشته باشى، هر وقت به ياد حسين(علیه السلام) افتادى، بگو: اى كاش با آنها ‏بودم و به رستگارى بزرگى می‌رسیدم ؛ يا لَيتَني كُنتُ مَعَهُم فَأَفوزَ فَوزاً عَظيماً

(عیون اخبار الرضا(ع)، ج1، ص299)

منبع :

دکتر امید پیشگر

https://t.me/pishgar_ir

خداوند ثواب را تکثیر می کند!

کسانی که می‌خواهند ولی به هزار و یک علت نتوانسته یا نمی‌توانند به زیارت مشرّف شوند بدانند خدای متعال همه ثوابی را که به زیارت‌رفته‌ها می‌دهد به ایشان نیز مرحمت می‌کند؛

زیرا کسی که دلش همراه با زائران است؛ خودش نیز از زائران شمرده می‌شود؛ البته اگر خواهان ثواب‌ایم؛ ولی اگر کسی دنبال حال و هیجان و لذت و نازیدن و جا نماندن از دیگران است که البته آن، حسابش جداست.

پس از جنگ جمل، یکی از ياران امام علی (علیه السلام) به ایشان عرض كرد: دوست داشتم برادرم نیز همراه ما بود تا شاهد پيروزی‌هاى الهى بر دشمنان كه خدا نصيب شما كرده است می‌بود. امام از او پرسید : آيا دل برادرت با ماست (أ هَوَی أخیک مَعَنا)؟ او در پاسخ عرض كرد: آرى. امام فرمود: او نيز به طور قطع در اين صحنه حضور داشته است.

سپس امام افزودند : نه تنها او ؛ بلكه گروهى در لشكر ما حضور داشته‏‌اند كه هم اكنون در صلب پدران و رحم مادران‌اند و هنوز متولد نشده‌‏اند (نهج‌البلاغه، خطبه 12).

گفتنی است: خدای متعال ، ثواب را تقسیم نمی‌کند ؛ تکثیر می‌کند. تعبیر "مِن غیر أن یُنقَص" که در روایات آمده است (کافی، ج5، ص10)، گویای همین آموزه است.

منبع :

دکتر امید پیشگر

https://t.me/pishgar_ir

بهره خود سيّدالشهداء از شهادت چيست؟

امام صادق علیه السلام : « عوض و بهره شهادت سيد الشهداء سلام الله عليه اين است که امامت در ذريه اوست ، در تربت او شفاء است ، دعا نزد قبرش مستجاب است و زائري که به کربلا مشرّف مي‌شود و بر مي‌گردد ، رفتن و برگشتن او از عمر او حساب نمي‌شود.

محمد بن مسلم مي‌گويد که من به عرض امام صادق سلام الله علیه رساندم که اينها برکاتي است که از شهادت سيّدالشهداء نصيب ديگران مي‌‌شود ، بهره خود سيّدالشهداء از شهادت چيست؟

إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی أَلْحَقَهُ بِالنَّبِيِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَكَانَ مَعَهُ فِي دَرَجَتِهِ وَ مَنْزِلَتِهِ ، ثُمَّ تَلَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ» اين آيه را : ﴿وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمانٍ أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ﴾ سوره طور/آیه 21 ؛

بهره و عوض خود سیدالشهداء علیه السلام رسيدن به جایگاه و منزلت پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم است ؛ اين عالي‌ترين درجه‌اي است که نصيب او مي‌شود.»

منبع :

تفسير سوره طور /آیه الله جوادی آملی / جلسه 8 / 1395/11/26