زیبای حکیمانه

کرامت به دست ناشناس!

هر خارق عادت یا کرامتی که به دست ناشناسی صورت می گیرد و فیضی از ناحیه او به دیگران می رساند ، از سرچشمه فیاض امام عصر علیه السلام جاری می گردد،

اما چنین نیست که آن ناشناس لزوماً وجود مبارک ولی عصر علیه السلام باشد بلکه آن حضرت شاگردان صالحی دارد که به امر ایشان گره از کار فروبسته دیگران می گشایند و واسطه رسیدن فیض امام به آنان می شوند.

منبع :

کتاب امام مهدی علیه السلام موجود موعود ، آیه الله جوادی آملی ، ص195

امور خارق العاده

اموری که خارق عادت اند [ یعنی با طبیعت مأنوس نیستند ] را به چهار قسم تقسیم کرده اند:

1- معجزه ؛ که مختص انبیاء علیهم السلام است.

2- کرامت ؛ مختص ائمه و اولیای الهی علیهم السلام است که شخص بتواند زیر پوشش ولایت ، خرق عادت کند.

3- اعانت ؛ که مختص مؤمنان متوسط است.

4- اهانت ؛ که مختص سایرین نظیر مسیلمه ی کذّاب ؛ وی برای افزایش آب ، به درون چاه ، آب دهان انداخت و آب چاه خشک شد! این توهینی است نسبت به او و تثبیتی است نسبت به اصل رسالت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم.

منبع :

کتاب سیره رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در قرآن ، آیه الله جوادی آملی ، ج 9 ، ص53-54

علی هميشه می زد درِ خانه ی گدا را

«يکی از بزرگان و اديبان خوش‌منظر ادبی گفت، مرحوم شهريار شعرهای خوبی گفته است، ولي يک بيت در آن غزل هماهنگ نيست.

گفت آن غزلی که گفت «علی ای همای رحمت». گفتند همه ابياتش خوب است، کدام بيتش مشکل دارد؟ ـ او هم جزء همشهری های مرحوم شهريار بود ـ گفت اين بيتي که شهريار گفت:

برو ای گدای مسکين درِ خانه علی زن

که نگين پادشاهی دهد از کرم گدا را

گفتند اين از بهترين ابيات اين غزل است نقصی ندارد. گفت نخير! اين نبايد اين طور می گفت. گفتند پس چه طور بايد می گفت؟ گفت

مرو ای گدای مسکين تو درِ سرای مولا

که علی هميشه می زد درِ خانه ی گدا را

منبع :

سلسله دروس اخلاق / آیه الله جوادی آملی ، ۹۷/١١/۴