توسعۀ وجودی !
علم و عمل عَرَض نيستند ، بلكه دو گوهرِ انسان‌سازند
و نفس انسانى به پذيرفتن علم و عمل توسّع و اشتداد وجودى پيدا مى‌كند و گوهرى نورانى مى‌گردد.
علم سازنده و مشخِّص روح انسانى
و عمل سازنده و مشخِّص بدن انسانى در نشآت اخروى است.
و انسان را بدن‌هاى در طول هم به وفق نشآت است و تفاوت ابدان به نقص و كمال است.
و چون روح انسان بر اثر ارتقا و اشتداد وجودى نورى ، از سنخ ملكوت و عالم قدرت و سطوت مى‌شود ، هرگاه طبيعتش را مسخَّر خود كند و بر آن غالب آيد ، احكام عقول قادسه و اوصاف اسماى صُقع ربوبى بر وى ظاهرشود تا به حدى كه وعاى وجودش ، وعاى وجود مجرّدات قاهره و بسايط نوريه دايمه گردد و متخلِّق به اخلاق ربوبى شود.
منبع :
کتاب نهج الولایة ، آیه الله حسن زاده آملی ، ص17
سه شنبه ۱۴۰۳/۱۰/۲۵ | 12:59
786