گریه به خاطر کمال!
وقتی از حضرت یعقوب علیه السلام می پرسند : چرا این قدر اشک می ریزی؟ می فرماید : این با توحید ، منافات ندارد: «قَالَ إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ » سوره یوسف آیه 86 .
او در آن حالت هم که می نالد از خدا مسئلت می کند نه از غیر او و این با «أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ» سوره یونس آیه 62 ؛ نیز منافاتی ندارد ، چون او به خاطر از دست دادن متاع دنیا محزون نبود،
اما چون انسانِ نمونه ای را که مظهر ولایت ، عصمت ، رسالت و نبوت است ، از دست داده ، در حقیقت او برای فقدان کمال و فقدان ولیّی از اولیای الهی که حبّ او حبّ خداست متأثر بود نه برای فرزندش ، زیرا یعقوب فرزندان بسیاری داشت.
منبع :
کتاب سیره پیامبران علیهم السلام در قرآن ، آیه الله جوادی آملی ، ج 7 ، صص41-42
786