زیبای حکیمانه

عصاره ی زندگی !

مرگ عصاره حیات است.

مرگ جز چشیدن عصاره ی زندگی نیست ؛ گویا زندگی شربتی می شود که شخص هنگام احتضار آن را می چشد . اگر شهد است ، محصول کار شیرین اوست و چنانچه شرنگ و تلخ است ، نتیجه دوران زیست اوست. « كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ »سوره عنکبوت/آیه57

مرگ یعنی تحول و دگرگونی.

انسان بعد از مرگ از هر تحول اختیاری ، نقل و انتقال عملی و شدنی [ از قوه به فعل آمدنی ] منزه است . قبل از چشیدن شراب مرگ ، راه برای تغییر و شدن ها باز است ؛ اما پس از مرگ نه مجالی برای توبه و تجدید نظر می ماند و نه امکانی برای مهلت خواستن و تحصیل عمل صالح.

اگر بار خار است خود کِشته ای

وگر پرنیان است خود رِشته ای

منبع :

کتاب امام مهدی علیه السلام موجود موعود ، آیه الله جوادی آملی ، ص29