درباره کرسی های آزاداندیشی من صد بار تأکید کردم!
یکی از مهمترین تأثیرات همین فکر کردنها این است که شما فضاسازی میکنید ، گفتمان‌سازی میکنید . در نتیجه، در یک فضای معتقد به یک مبنای فکری یا عملی ، رئیس جمهور هم همان جور فکر میکند ، وزیر هم همان جور فکر میکند ، مدیرکل هم همان جور فکر میکند ، کارکنان هم همه همان جور فکر میکنند ؛ این خوب است .
و شما این کار را انجام میدهید . فکر کنید، بگوئید، بنویسید، در مجامعِ خودتان منعکس کنید؛
آن کرسیهای آزاداندیشی را که من صد بار - با کم و زیادش - تأکید کردم ، راه بیندازید و اینها را هی آنجا بگوئید ؛ این میشود یک فضا. وقتی یک فضای گفتمانی به وجود آمد ، همه در آن فضا فکر میکنند ، همه در آن فضا جهتگیری پیدا میکنند ، همه در آن فضا کار میکنند ؛ این همان چیزی است که شما میخواهید .
بنابراین اگر چنانچه این کاری که شما مثلاً در فلان نشستتان ، در فلان مجموعه‌ی دانشجوئیتان کردید ، فکری که کردید ، ترجمه‌ی عملیاتی نشد ، به صورت یک قانون یا به صورت یک دستورالعمل اجرائی درنیامد ، شما مأیوس نشوید ؛ نگوئید پس کار ما بی‌فایده بود ؛ نخیر .
و من به شما عرض بکنم؛ در این پانزده شانزده سال اخیر، همین حرکت علمی ای که آغاز شده ، همین جور آغاز شده ؛ همین جور امروز علم شده یک ارزش ؛ چند سال قبل اینجوری نبوده . ما همین طور روزبه‌روز هی پیش رفتیم .
منبع :
بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار جمعی از نخبگان و برگزیدگان علمی ۱۳۹۰/۰۷/۱۳:
https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=17466
786